معنی بالا آوردن در لغت نامه دهخدا

صعود دادن. از پائین ببالا بردن. برآوردن.، - بالا آوردن ساختمان، ساختمانی را بمرحلۀ پوشش درآوردن.، - بالا آوردن غذا، بمجاز استفراغ کردن. قی کردن. هراش کردن. برگرداندن. اشکوفه فتادن کسی را، بمجاز احترام گزاردن. محترم داشتن. توقیرکردن. برتر داشتن. بزرگی بخشیدن:، فرستادۀ شاه را پیش خواند، وز آن نامدارانش بالا نشاند.، فردوسی

معنی بالا آوردن در فرهنگ واژه مترادف متضاد

قی کردن، استفراغ کردن، شکوفه کردن، دیوار ساختن، عمارت کردن، ایجاد کردن، به وجود آوردن، سبب شدن، باعث شدن

معنی بالا آوردن - جستجوی لغت در جدول جو

بالا آوردن

لغت نامه دهخدا

بالا آوردن

فرهنگ واژه مترادف متضاد

باز آوردن

دوباره آوردن، برگرداندن، واپس آوردن، برای مثال شو تا قیامت آید زاری کن / کی رفته را به زاری باز آری؟ (رودکی - ۵۱۱)

فرهنگ فارسی عمید

بار آوردن

میوه آوردن درخت، پرورش دادن فرزند، تربیت کردن، میوه دادن، ثمر دادن، برای مثال برانداز بیخی که خار آورد / درختی بپرور که بار آورد (سعدی۱ - ۹۷)

فرهنگ فارسی عمید

بازی آوردن

(مُ مَ نَ)

بازی نشان دادن. حادثه آفریدن:
بخون یکی لشکر اندر مشو
که چرخ کهن بازی آرد به نو.
فردوسی.
جهان سرگذشت است از هر کسی
چنین گونه گون بازی آرد بسی.
فردوسی.

لغت نامه دهخدا

بانگ آوردن

(مَ قَ)

آواکردن. فریاد کردن.
- بانگ آوردن از...، آوا برآوردن از:
چنان بانگ آرم از بوسش چنان چون بشکنی پسته
منم خو کرده با بوسش چنان چون باز برمسته.
رودکی.
- به بانگ آوردن، واداشتن به بانگ کردن. به صدا آوردن:
سفال را به تپانچه زدن به بانگ آرید
به بانگ گردد پیدا شکستگی ز درست.
رشیدی سمرقندی.
-

لغت نامه دهخدا

باهم آوردن

(مُ نَ دَ)

همراه آوردن، خوش نام. آنکه در بین مردم به خوشنامی شهرت یافته باشد. مقبول العام. و رجوع به وجاهت و وجهه شود

لغت نامه دهخدا

باقی آوردن

(مُ)

آوردن مانده و مازاد چیزی.

لغت نامه دهخدا

بصلاح آوردن

(مَ بَ)

بصلاح بازآوردن. اصلاح کردن: محمد یحیی بزابلستان رفت با محمد بن طغرل و آن همه کارها بصلاح بازآورد و بسیستان بازگشت. (تاریخ سیستان)